پنج‌شنبه‌های من
از زمستانی که بین رفت و آمد به یاسوج گذشت
با لهجه غليظش و به غيظ مي‌گويد:" اي سيستمت فقط وقتي خودت باشي درست کار مي‌کنه خانم مهندس."
مي‌خندم و مي‌گويم:" ها خوب. نرم افزار قلق داره. نمي‌شه که هر جور بخواي باهاش رفتار کني."
صدايش را نازک مي‌کند و با لحن مسخره‌اي مي‌گويد:" پس مثل شيرازي ها ناز و ادا داره. ها!؟"
و مي‌خندند هر چهار تايشان. چهار تا زن تنومند يغر که وقت حرف زدن انگار دارند داد مي‌زنند.
فاصله عصبانيت و آرامش‌شان يک ثانيه است. زن و مرد هم فرقي ندارد برايشان. نمي دانم ديگر چرا اتاقشان را با پرده از اتاق مردها جدا کرده‌اند. شايد براي اين که وقتي زير ميزي که موکت پهن کرده‌اند مي‌خوابند يا سفره پهن مي‌کنند و مي‌نشينند به نان و پنير خوردن کسي بي هوا نيايد تو و مچشان را بگيرد.
وقتي بين اين آدمها هستم چيزي براي غصه خوردن ندارم. يادم مي‌آيد که زندگي را آنقدرها هم نبايد جدي گرفت.
مي‌خندم و مي‌گويم:" ها خوب. نرم افزار قلق داره. نمي‌شه که هر جور بخواي باهاش رفتار کني."
صدايش را نازک مي‌کند و با لحن مسخره‌اي مي‌گويد:" پس مثل شيرازي ها ناز و ادا داره. ها!؟"
و مي‌خندند هر چهار تايشان. چهار تا زن تنومند يغر که وقت حرف زدن انگار دارند داد مي‌زنند.
فاصله عصبانيت و آرامش‌شان يک ثانيه است. زن و مرد هم فرقي ندارد برايشان. نمي دانم ديگر چرا اتاقشان را با پرده از اتاق مردها جدا کرده‌اند. شايد براي اين که وقتي زير ميزي که موکت پهن کرده‌اند مي‌خوابند يا سفره پهن مي‌کنند و مي‌نشينند به نان و پنير خوردن کسي بي هوا نيايد تو و مچشان را بگيرد.
وقتي بين اين آدمها هستم چيزي براي غصه خوردن ندارم. يادم مي‌آيد که زندگي را آنقدرها هم نبايد جدي گرفت.
5 Comments:
آرشیو
January 2007February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
May 2009
June 2009
July 2009
September 2009
November 2009
January 2010
September 2011
من یکی را که می ترسونه. نمی دونم چطور به تو آرامش می ده
:)
ولی این خوبه که گاهی آدم یادش بیاد نباید زندگی رو زیاد جدی گرفت.