پنج‌شنبه‌های من
کف‌بینی
آقای مهندس جاافتاده و متشخصی توی کلاس زبانمان هست که از قضای روزگار چند جلسه پیش ارائه یک مقاله در مورد کف‌بینی افتاد به عهده‌اش. حالا حسابی به این مبحث علاقه‌مند شده و هر دفعه یک منبع جدید در این مورد پیدا می‌کند و می‌خواند و برای ما هم تعریف می‌کند. بعد کلاس دورش جمع می شویم و کف دستهایمان را یکی‌یکی می‌بیند. با لحن جدی انگار که بخواهد درس ترمودینامیک بدهد اولش می‌گوید: " توجه داشته باشید که این چیزهایی که می‌گویم به این معنی نیست که حتما اتفاق می‌افتند، شما فقط پتانسیل این اتفاقها را دارید."
و اما کف دست من می گوید که به پول زیادی توی زندگی‌ام می‌رسم و همه اش را هم با تلاش خودم به دست می‌آورم. خوشمان آمده از طالعمان!
و اما کف دست من می گوید که به پول زیادی توی زندگی‌ام می‌رسم و همه اش را هم با تلاش خودم به دست می‌آورم. خوشمان آمده از طالعمان!
1 Comments:
آرشیو
January 2007February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
May 2009
June 2009
July 2009
September 2009
November 2009
January 2010
September 2011
اون به من گفته كه هرگز پولدار نمي‌شم و اين‌قدر عمر مي‌كنم كه بازماندگانم من رو مي‌ذارن آسايشگاه تا از شرم خلاص شند. فك كن يه پير هاف هافو كه پولي هم نداره و نه حتا بچه‌اي كه نگرش داره چه‌قد غمگينه نه؟